آسمان ابری بود.ابر پشت ابر.پرتوهای نور به سختی روزنی می یافتند تا به سمت زمین کوچ کنند.در راه با پرندگان از ظلم ابرها می گفتند.با برگ درختان از پنهانی آسمان می گفتند.آری آسمان پنهان بود.آسمان پنهان است. و اگر تنها بنشینیم و نظاره گر آن باشیم تا ابد پنهان خواهد ماند.
زیبا بود واقعا . اگه موافقی لینک بدیم به هم.
موافقم.لینکتو گذاشتم!
قشنگ بود.
لینک شما رو گذاشتم میتونید ببینید موفق باشید
سلام دوست عزیز...متشکر از حضور گرم و استقبال صمیمانه شما....زیبا نوشتی شیوا نوشتی و پر احساس از هر چیز که مینویسی مهم نیست مهم اینه که با احساس خودت در نوع خودت مینویسی....نمیخوام اقراق کرده باشم.....و به همین دلیل میگم از نظر من شما در نوع خود و سبک خود استعداد خواصی دارید......وبلاگم رو اپدیت کردم....منتظر حضور صمیمانه و مجدد شما دوست گرامی هستم...در انتظار دیدن تو اواره ترینم هر چند که تا منزل تو فاطله ای نیست...بدرود ...گمنام مرد
به خدا لینک شمارو گذاشتم...اونم اولین بلاگ!میگی نه!نیگا بکن!